Zondag 20 april 5.00 uur in de ochtend, het is nog donker maar op het Oaseterrein is al wel beweging waar te nemen, een rij lichtjes wordt geplaatst om het pad naar de gister opgebouwde tenten te markeren, die plaats zullen bieden aan de bezoekers van deze vroege Paasochtenddienst.
Lichtjes van de fietsers, dovende autolampen en zachte stemmen van mensen die vroeg uit hun bed zijn gekomen om dit terugkerende maar bijzondere evenement te midden van de natuur mee te beleven. Voorgaand jaar tijdens Pasen eind maart lag er sneeuw en moest de viering worden verplaatst naar een kerkgebouw. Met het thema van dit jaar “een plek onder de open hemel” hoopte het bestuur deze bijeenkomst en het paasontbijt op het terrein te kunnen houden. En dat lukte, het was niet koud, rond de 10 graden. Vanuit het donker vertelde het voorgangersteam dat er na een duistere en verdrietige tijd weer licht op komst is. De kaarsen werden rij voor rij aangestoken als teken dat het licht door mensen doorgegeven kan worden. Na het openingsgebed, de bijbel lezing en het zingen overdachten de Oase pastors de betekenis van Pasen aan de hand van een beeldimpressie op het voorblad van de liturgie.
Het beeld vertoont alle elementen van dreiging en hoop, een verbeelding van het leven van toen en het leven van de huidige wereld waarin wij leven. Opvallend zijn de kruisen tegen een deels donkere maar ook openbrekende hemel. Op de voorgrond de weggerolde steen van het graf en het licht wat daar achter schijnt. Intussen kwam achter een nevelige horizon de zon voorzichtig te voorschijn gecombineerd met zingende vogels. Een nieuwe dag is aangebroken, een dag waarin de mensheid tussen hoop en vrees moet leven. Een vroege wandelaar stond even stil te luisteren naar het zingen van “U zij de glorie opgestane Heer” Tijdens het paasontbijt werd er nog volop na gepraat.
Ontvang een hartelijke groet van het Oaseteam
Anne Oane de Vries