Er is de afgelopen tijd veel gezegd en geschreven over het WK voetbal in Brazilië. Er zijn veel mensen die plezier beleven aan zo,n groots en spannend sportevenement. Maar er was ook veel kritiek en protest tegen het uitgeven van zoveel geld en alles wat moest wijken voor dit WK.
Dat zoiets vaak het welzijn van de armere bevolking bedreigt is schering en inslag en dat is ook hier het geval. Slechte arbeidsomstandigheden voor de bouwers van het stadion, het afbreken van arme wijken die in de weg stonden enz’. Het lag daarom voor de hand dat de Oaseorganisatie zonder anderen te kort te willen doen de actualiteit van dit moment wilde kiezen door Brazilië dit jaar een hoofdrol te gunnen.
Een rondgang leert dat in de stands op het terrein ook mensen voor andere achterstandsgebieden actief zijn met informatie en producten. Dat gebeurde o.a door mensen van de M.O.V organisatie uit Losser en omgeving. In weer een andere stand waren Nederlandse en Duitse vrouwen aanwezig die met een grote breiclub werken voor straatkinderen in Peru. Verder mensen die met hun inzet peuterspeelzalen bouwen en het onderwijs ondersteunen in de Kongo. Weer anderen die met de verkoop van handdoeken kinderen en arme mensen helpen in Niger.
Om het Brazilië programma niet te beladen te maken werd er ook met veel plezier voetbal gespeeld waaraan iedereen die dat wilde mee kon doen. Marcus Xenafonte een Braziliaan in dienst van de Franciscanen en een bekende op de Oase had een groot doek geschilderd. In de midden van het kunstwerk staat een kind met een hand op de schouder. Daarom heen zijn situaties in beeld gebracht van de tegenstellingen die ook in dit enorme land groot zijn.
Ontbossing, onbehoorlijke verrijking, maatregelen die de afstand tussen rijk en arm vergroten. Maar ook schoolse opvang, verpleging en verzorging voor de kansarme bevolking. Pater Beda met zijn broze gestalte vertelde met zachte stem maar wel bevlogen over wat de jonge missionarissen die vanuit het Bardel worden uitgezonden aan misstanden tegenkomen in dit immense land. Intussen werd een nationaal Braziliaans gerecht met de naam “Fejohada” voor deze gelegenheid op vegetarische basis geserveerd. Op het podium zong, speelde en danste een vader met vier kinderen de “Capoeira” , een uit Afrika naar Zuid Amerika meegebrachte slavendans.
De Oaseorganisatie mocht zich verheugen op goede weersomstandigheden en een groot aantal bezoekers. De dag werd afgesloten met een Duits Nederlandse viering waar ook de mensen van het Franciscanenklooster Bardel aan deelnamen. Bekijk ook een selectie van de vele foto’s die op deze dag gemaakt zijn.
Hartelijke groet van het Oaseteam
Anne Oane de Vries